درباره هپاتيت E چه مي‌دانيم؟

به گزارش تيتر نيوز ، در بيشتر موارد ، عفونت ويروس هپاتيت E از نظر باليني بدون علامت است ، اما در موارد مشابه علامت دار ، مانند ساير هپاتيت هاي ويروسي ، باعث علائم اوليه و زردي مي شود.

طبق گفته وزارت بهداشت ، از نظر اپيدميولوژيك ، عفونت ويروس هپاتيت E به دو نوع وبا و اسهال تقسيم مي شود. در يك فرد آلوده ، كه ناشي از ژنوتيپ هاي يك يا دو ويروس است ، عفونت مزمن رخ نمي دهد و اين بيماري فقط براي انسان است. اين نوع هپاتيت E يكي از مهمترين مشكلات بهداشتي در كشورهاي در حال توسعه در آسيا ، آفريقا و به ويژه در كشورهايي است كه در تأمين آب بي خطر و شرايط بهداشتي محيطي وضعيت خوبي ندارند. نوع ادماتيك هپاتيت توسط ژنوتيپ هاي 3 و 4 ايجاد مي شود كه بيشتر در مردان و بزرگسالان ديده مي شود. اين نوع هپاتيت E يك بيماري شايع انساني و دامي است و مي تواند باعث بيماري هاي عفوني در انسان شود. گزارش هاي زيادي از هپاتيت حاد و مزمن با ژنوتيپ هاي 3 و 4 ويروس هپاتيت E در ژاپن ، چين ، هند ، پاكستان و مكزيك گزارش شده است.

هپاتيت E معمولاً يك بيماري مزمن مانند هپاتيت A ايجاد نمي كند. عفونت ويروس اغلب خود محدود كننده است ، با نرخ نسبتاً پايين مرگ و مير از 1 تا 4 درصد ، اما در زنان باردار تا حدود 20 درصد افزايش مي يابد.

شيوع هپاتيت E در كشورهاي در حال توسعه به دليل سروپدي ، بين 10 تا 35 درصد گزارش شده است. در برخي گزارش ها ، به رايج ترين شكل هپاتيت حاد در بزرگسالان در كشورهاي جهان سوم تبديل شده است. افرادي كه در كمپ ها زندگي مي كنند ، مانند پناهندگان يا كساني كه در پناهگاه هاي موقت زندگي مي كنند ، بيشتر در معرض خطر هستند.

طبق گفته وزارت بهداشت ، ايران يكي از كشورهاي آسيايي است و به عنوان يك منطقه ناشناخته براي هپاتيت A شناخته مي شود. شيوع ويروس در جمعيت عمومي كشور 8 تا 13 درصد تخمين زده شده است. به مرور زمان عفونت كاهش مي يابد كه اين امر به سرويس بهداشتي و دسترسي به آب تميز بستگي دارد.

انتهاي پيام