شاعراني كه با جشنواره شعر «فجر» قهرند

شاعر ، خواننده و دبير علمي هشتمين جشنواره شعر فجر در گفت وگو با تيتر نيوز ، درباره وضعيت جشنواره شعر فجر در سال هاي اخير اظهار داشت: شوراي سياستگذاري اين جشنواره بايد سلايق مختلف داشته باشد و اين كميته دانشگاهي و او دبير است. ” براي انتخاب. من معتقدم كه از ابتداي جشنواره شعر فجر با اين مشكل روبرو شده اند كه گرايش هاي مختلف هنري را شامل نمي شوند ، مانند برخي از نظريه هاي ادبي نيستند زيرا مي گويند بنيانگذاران اين مجموعه يا اعضاي آنها كساني هستند كه او كندي خود را در شعر جنگ يا شعر انقلابي ثابت نكرد. ؛ اين يك ايده بد است.

وي ادامه داد: سپس آنها مي گويند كه جشنواره شعر “فجر” است و فجر مربوط به انقلاب است ، بنابراين اين جايزه براي انقلاب است. بنابراين ، وضعيت اين جايزه تا حدودي محدود است ، بنابراين در حالي كه جشنواره شعر فجر مي تواند يك جايزه بزرگ باشد و همه گرايش هاي ادبي را پوشش دهد ، اگر جشنواره را از اين موقعيت هاي سياسي خالي كنند و جشنواره را فقط بر اساس استعداد و سليقه ، كه شامل تمام گرايش هاي ادبي موجود است ، اداره كنند. با سابقه و كار اجتماعي افراد ، مانند شاعر معترض به شعر در يك سال خاص ، ارتباطي ندارد و هيچ ارتباطي ندارد. او گفت يا در هيچ بخش فعلي كه همه شعر مي گويند و شعر مي گويند ، شركت نكرده است. خير ، زيرا تا زماني كه اين چشم انداز حاكم باشد ، متأسفانه ، اين جشن جشنواره بزرگي نخواهد بود.

كاكايي سپس جشنواره شعر فجر را با جشنواره فيلم فجر مقايسه كرد و گفت: چرا جشنواره فيلم فجر از شعر قويتر است؟ از آنجا كه سينماي كشور تمام نمايش هاي سينمايي و همه برنامه ها را در خود جاي داده است ، اما وقتي صحبت از شعر مي شود ، گفته مي شود كه تنها افراد خاصي مي توانند از اين ديدگاه فكري منحصر به فرد و زمينه اي روشن از گذشته به اين جشنواره بيايند. شركت داشتن. در حقيقت ، كميته دانشگاهي و هيئت مديره جشن آن را به افرادي تحويل دادند كه چيزي را به بنيادهاي انقلابي يا مثلاً از حوزه هنري منتسب مي كردند. سالها پيش ، زماني كه دبير اين جشنواره بودم ، گفتم كه شما بايد سعي كنيد جشنواره شعر “فجر” را گسترش دهيد و آن را در سطح جهاني ارائه دهيد. حيف است كه اين جشنواره در داخل بسيار داخلي است.

اين استاد دانشگاه در توضيح اينكه چرا مسائل مربوط به اعضاي هيئت علمي و دبير علمي جشنواره شعر فجر بايد مخفيانه انجام شود ، گفت: “از آنجا كه ادبيات كلاس ندارد و والدين هستند ، آيا آنها در اين باره تصميم مي گيرند؟ ” در صورت عدم دسترسي به كلاس ها (مانند ادبيات) ، معاون وزير فرهنگ يا كاركنان وزارت ارشاد بايد نامه اي به مشاور ادبي خود بفرستند و نمايندگان حوزه هاي ادبي كشور را معرفي كنند ، سپس آنها را بر اساس ليست آنها براي عموم ليست كنند. زنگ زد آنها جشنواره هاي علمي و جوايزي را براي شاعراني كه بهترين مجموعه هاي شعر را خلق كرده اند مي خواهند. بنابراين ، هر طيف خود را به يك كميته علمي نمايشي معرفي مي كند و يك كميته علمي تشكيل مي شود. بنابراين كميته هايي خواهيم داشت كه از همه ديدگاه هاي موجود تشكيل شده اند. پس از آن ، اعضاي اين كميته با يكديگر بحث مي كنند و يكديگر را متقاعد مي كنند تا به نتيجه نهايي برسند ، بنابراين همه بدنبال اين جشنواره ، تمام چشم اندازها ، چشم ها و جريان ادبي موجود رسانه ها هستند. ببينيد چه كسي آن را انتخاب كرده است و به همين دليل اين جشنواره محبوبيت بيشتري پيدا مي كند و به يك جشنواره علمي معروف تبديل مي شود.

وي افزود: “اما هر سال كه مي نشينيم ، چهار ، پنج كودك از هنرها و موسسات مشابه را دعوت مي كنيم و بنابراين ، جشنواره شعر فجر به يك جشنواره محلي تبديل مي شود كه به مردم خود نيز جوايزي مي دهد ، جشن .از آنجا كه از آنجا نشات نمي گيرد. البته ارشاد نيز مقصر اين نيست. شروع به يافتن سوابق وي كنيد.

دبير هشتمين دوره جشنواره شعر فجر همچنين گفت: در هشتمين دوره از يدالله رويا را به جشنواره دعوت كرديم. آنها روزنامه خود را منتشر كردند تا ثابت كنند كه او به مدت يك سال عليه آن حرف زده است. هر چقدر هم باشند ادبيات شكل نمي گيرد و شعر رشد نمي كند. وقتي مي نشينيم ، انتخاب مي كنيم و به خود پاداش مي دهيم. اين مشكلي است كه بايد رفع شود. البته مي گويم وزارت ارشاد نيز مقصر نيست ، زيرا نهادهاي خارجي اجازه نفس كشيدن به شوراي راهنما را نمي دهند ، حاشيه هايي ايجاد مي كنند و فشار رواني ايجاد مي كنند. اعتراضات در حال انجام ، كه به تعبير خودشان مي خواهند جلوي تهاجم فرهنگي را بگيرند ، تهاجم فرهنگي را بهانه اي مي كنند تا ادبيات ، شعر و تخيل را به هفت ، هشت ، 10 نفر محدود كنند.

عبدالجبار كاكايي با اشاره به لزوم حضور همه گروه ها در جشنواره شعر “فجر” گفت: اين وضعيت نياز به رسيدگي دارد ، اكنون جشنواره با كيفيت قابل توجه و پايين برگزار مي شود. من حتي نمي دانم جشنواره شعر فجر چه زماني آمد و رفت! اما به جشنواره فيلم “فجر” نگاه كنيد ، يك فرش قرمز در برج ميلاد گذاشته شده است ، يك خبرنگار وارد مي شود و بازتاب بين المللي دارد و جشنواره تئاتر نيز همينطور است. از جشن هاي ديگر اغلب استقبال مي شود ، اما وقتي صحبت از شعر مي شود ، بسيار خصوصي مي شود. مشكل فقط در اين دوره از جشنواره نيست ، بيشتر دوره هاي اين جشن يكسان است. فقط در دوره اي كه قصد ورود به يك طيف متفاوت را داشتيم (دوره هشتم) ، كه با مقاومت نيز روبرو شد و اين نكات و احاديثي كه هر روز مقاله اي را عليه جشنواره منتشر مي كند. اينكه وزارت ارشاد بايد با مقامات ارشد خود صحبت كند و بگويد ، “ادبيات را رها كنيد و بگذاريد نمايشگاه هاي مختلف ادبي آزادانه رقابت كنند ، از بالا به ما دستور ندهيد كه چيست و چه نيست؟” “حاشيه درست نكنيد.” مقداري از آن در اختيار وزارت ارشاد است ، فكر مي كنم قوه قضاييه بايد اين كمبودها را برطرف كند. پس از برگزاري مسابقات ادبي ، در كشور ما معمولاً مسائلي وجود دارد كه برخي افراد به آنها توهين مي كنند اما هيچ كس دنبال آنها نمي رود.

“جشنواره شعر فجر جشنواره بزرگي نخواهد بود مگر اينكه داراي يك شوراي سياستگذاري متفاوت و كميته علمي باشد” ، چگونگي ارتباط جامعه علمي با چنين رويدادهايي. “جامعه علمي بخشي از اين ويژگي است و ساختارهاي زيبايي شناختي خاص خود را دارد.” و نگاه مستقلي به ادبيات دارد. او همچنين حق نمايش در اين جشنواره را دارد ، در واقع همه گروه هاي موجود بايد بيايند. اما بگذاريد جشنواره شعر فجر را به طور كامل به جامعه دانشگاهي و نه فقط به گرايش هاي برجسته واگذار نكنيم. تركيبي از همه نمايشهايي كه مخاطب دارد بايد ايجاد شود. همه چيز به كتابفروشي ها ختم مي شود ، بايد ديد كدام كتاب ها شنونده دارند و بيشترين فروش را دارند و كدام شاعران بيشترين شنونده را دارند. اكنون برخي از شاعران عصباني هستند و به دولت نزديك نمي شوند. دليل اين ثبت اشتباهي است كه ما در جشن هاي دولتي مانند شعر “فجر” مرتكب شديم. چرا آنها بايد كار را به جايي ببرند كه بيشتر شاعران ما عصباني باشند؟ شاعران مشهور جهان كه شهرت جهاني دارند و آثارشان ترجمه شده در اين جشنواره نيستند. براي نظامي فرهنگي كه قادر به جذب شاعران خود نيست ، جاي تأسف و شرم دارد. بايد بيدار شد و به همه گفت كه اين اتفاق مي افتد و اين جشنواره روز به روز ضعيف مي شود و بسياري از مردم از اين جشن عصباني هستند. البته ، بديهي است كه اين مسئله براي كسي مسئله نيست ، يا شايد شعر متن كافي متناسب با اهميت را نداشته باشد ، به جز موارد معدودي كه به سرعت موضع مي گيرند و ستوني ايجاد مي كنند!

انتهاي پيام